8 rzeczy, które warto wiedzieć o Wenecji

Zobacz prawdziwą Wenecję i nie daj się naciągnąć – zobacz te 8 porad ekspertów, dzięki którym w pełni skorzystasz z pobytu w pięknym mieście kanałów...

Przy mniej uczęszczanych uliczkach Wenecji można znaleźć tzw. bacari, które podają tanie, autentyczne jedzenie.

Pójdź śladem miejscowych i wskocz do jednego z tych małych barów na lampkę białego wina („un ombre” – dosłownie „cień”) i talerz pysznych przekąsek zwanych „cicchetti”.

Najlepsze bacari są bardzo tanie, ciasne i zatłoczone – wszyscy stoją przy barze lub na zewnątrz.

Jedne z moich ulubionych miejsc na „ciceto e ombra” to All'Arco przy targu Rialto, Al Squero na przeciwko fabryki gondoli w Dosodoro oraz Ca’ d’Oro w Cannareggio.

Weneckie sestieri (dzielnice) dzielą miasto na sześć regionów, z których każdy ma niepowtarzalny charakter. San Marco to turystyczne centrum Wenecji – w jego sercu mieści się plac Św. Marka. Dosodoro to dzielnica mieszkaniowa i artystyczna na zachód od mostu Accademia, gdzie znajduje się popularny wśród studentów plac Campo Santa Margherita.

To największy sestieri znany z mostu Accademia i Muzeum Peggy Guggenheim. Sam Polo to najmniejsza dzielnica – mieści się w niej targ Rialto. Castello rozpościera się od dzielnicy San Marco, z tętniącym życiem nabrzeżem pełnym drogich hoteli, aż po mniej zatłoczony wschodni kraniec wyspy.

Santa Croce jest położony najbliżej lądu: to tutaj znajduje się stacja autobusowa. Cannareggio to spokojna dzielnica mieszkaniowa rozciągająca się od dworca kolejowego po północny kraniec wyspy. Odwiedź kilka uroczych barów winnych przy Fondamenta Misericordia.

Jak na miasto otoczone wodą przystało, ryby stanowią podstawę weneckiej diety.  Koniecznie skosztuj czarnego risotto z mątwą (risotto nero).

Mieszanka smażonych ryb, fritto misto, jest obecna na każdym menu, obok sarde in saor, czyli marynowanych sardynek, popularnej weneckiej przekąski.

Moje ulubione restauracje z owocami morza to Osteria Anice Stellato i Quaranta Padroni – obie mieszczą się w Cannareggio.

Możesz wynająć prywatną łódkę i pływać nią po wyspach, ale najczęściej wybieraną (i najtańszą) formą zwiedzania szmaragdowej laguny jest vaporetto, czyli tramwaj wodny.

Bilet kosztuje 7,50 euro w jedną stronę lub 20 euro za bilet 24-godzinny bez limitów, idealny, jeśli planujesz odwiedzić wiele wysp.

Wyspa Murano słynie ze szklarstwa i jest jednym z najpopularniejszych kierunków na jednodniowe wycieczki z Wenecji.

W dalszej części północnej laguny znajdziesz wyspę Murano, której kolorowe domy, historia koronkarstwa i urocze miniaturowe kanały przyciągają rzesze turystów z kontynentu.

Mazzorbo, połączona mostem z Burano, jest spokojniejsza i ma bardzo sielski charakter. W pobliżu Torcello znajdują się ciekawe moczary, które również nie są zbyt zatłoczone, mimo że mieści się tutaj jedna z najlepszych weneckich restauracji: Locanda Cipriani.

To tutaj Hemingway napisał „Za rzekę, w cień drzew”. Sant’Erasmo jest największą wyspą laguny. Słynie głównie z rolnictwa – to stąd pochodzi większość świeżych warzyw i owoców.

Warto ją odwiedzić, jeśli pozwoli na to czas. Chcesz zaszaleć i wynająć prywatną łódkę? Zabierz butelkę prosecco, dwa kieliszki i wypłyń z Wenecji około 17:00. Wspaniałe widoki gwarantowane.

Choć Wenecja ma niespełna 60 000 mieszkańców, każdego roku miasto odwiedza 20 milionów turystów. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby być bardziej „przyjaznym” turystą.

Unikaj tanich podróbek weneckich pamiątek – autentyczna maska kosztuje ponad 30 euro. Kupując tańsze wersje, szkodzisz lokalnym rzemieślnikom.

Tradycyjne mascarei obejmują Tragicomica w San Polo oraz Ca’Macanà w Dosoduro – to właśnie tam można kupić prawdziwą maskę na karnawał (patrz poniżej)!

Podobnie szkło Murano należy kupować w fabryce na wyspie Murano, a nie w tanich sklepach z pamiątkami.

Co roku w lutym Wenecja ożywa na 10 dni i zamienia się w feerię kolorów. Tak, mowa o słynnym na cały świat karnawale.

Mieszkańcy i turyści zakładają tradycyjne maski i wyszukane stroje w przygotowaniu do licznych wydarzeń: od tańców w campi po imprezy w pałacach w całym mieście.

Całe miasto tętni życiem, emocje sięgają zenitu, a oficjalny bal maskowy przyciąga śmietankę Wenecji. Bilety kosztują ponad 800 euro, ale program festiwalu obejmuje wiele tańszych, a nawet bezpłatnych, imprez.

Tradycja maski karnawałowej leży u serca tej tradycji. Maski kryły klasę społeczną i płeć, dzięki czemu robotnicy mogli wchodzić do pałaców, a członkowie rodziny królewskiej poruszali się swobodnie po mieście i rozmawiali z mieszkańcami bez bycia rozpoznanymi.

Pierwszy biennale sztuki współczesnej w Wenecji odbył się w 1895 roku i miało na celu zaprezentować najlepsze egzemplarze współczesnej sztuki z całego świata.

Festiwal jest organizowany w Arsenale w odrestaurowanym budynku marynarki morskiej, zaledwie kilka przystanków vaporetto na południe od Piazza San Marco, w giardini di biennale (ogrodzie na wschodnim krańcu tonącej wyspy, gdzie mieszczą się narodowe pawilony) oraz w tymczasowych lokalach rozsianych po całym mieście.

Biennale sztuki odbywa się w każdy nieparzysty rok. Z kolei w parzyste lata w Giardini della Biennale i pięknym Arsenale odbywa się młodszy Biennale Architektury.

Wenecki biennale był pierwszy tego typu wydarzeniem, będącym wzorem do naśladowania dla innych międzynarodowych festiwali sztuki.

Acqua alta to legendarne zjawisko, które można zaobserwować w Wenecji około 12 razy w roku, w chłodniejsze miesiące. W czasie przypływu poziom wody wzrasta, zalewając miasto.

Dla mieszkańców to po prostu część życia. Idą do pracy w kaloszach i woderach, krocząc przez zalane ulice. Przy głównych arteriach wzniesiono wysokie kładki.

Plac Św. Marka znajduje się w najniższym punkcie miasta, więc poziom wody jest tu najwyższy – nie brakuje kapitalnych zdjęć pokazujących turystów pływających po placu.

Planujecie wyjazd do Wenecji? Oznaczcie swoje zdjęcia hasztagiem #RyanairStories, a być może opublikujemy je na naszym Instagramie

- Hannah Frances